 Zamanla dil eskiyor, nazım şekilleri pörsüyor, düşünceler, inanışlar parlaklığını kaybediyor. . Ama içten duygulardır ki dipdiri duruyor, Fatih Sultan Mehmed’in işte bu içten duyguları gibi:
Leşker-i gam şâh-ı âşka nice bulsun dest-res
___________ Kimsesiz Hiç Kimse Yok Hiç kimse yok kimsesiz Herkesin var bir kimsesi Ben bugün kimsesiz kaldım Ey kimsesizler kimsesi Kimse aradığım yollarda Kimsesizlik kimsem oldu Dinsin artık hicranın cana Kimse aradığım yollar Kimsesiz kimselerle doldu Avni |
Fatih Sultan
Mehmed'in
15'inci yüzyılda Galata'yı anlatırken dinlere bakışındaki özgür
yaklaşımı birlikte görelim: Bağlamaz Firdevs'e gönlini Galata'yı gören (Galata'yı gören, gönlünü cennetin en gizemli bahçesine bile bağlamaz) Servi anmaz anda ol servi dilarayı gören (Gönül güzeli bir sevgiliyi Galata'nın kendisinde gören, anmaz bir daha selvi boylu bir başka sevgiliyi) Bir frengi şivelu İsa'yı gördüm anda kim (Galata'nın kimliğinde bir Hıristiyan dilli İsa gördüm ki) Lebleri dirisidür diridi İsa'yı gören (Dudakları kutsal bir tapınak olur, İsa'nın insanlık dünyasını gören) Akl - ü fehmin din - ü imanın nice zapt eylesün (Dinle imanın akıl ve anlayışını sıkı tutmak gerekir) Kafir olur hey müsemmanlar o tersayı gören (Yoksa ey müslümanlar, o kiliseyi gören olabilir kafir hemen) Kevseri anmaz ol içdügi mey-i nabi içen (Galata'nın içtiği katıksız şarabı içen, cennetteki Kevser şarabını bile anmaz olur) Mescide varmaz o vardugi kilisayı gören (Orada karşılaştığı kiliseyi gören de bir daha gitmez mescide falan) Bir frengi kafir oldugun bilürdi Avniya (Avniya - Fatih'in mahlası - bilirdi senin bir kadir hıristiyan olduğunu) Belde zünnarini boynunda çelipayı gören (Belinde keşiş kuşağını, boynunda haçını gören) Avni __________ Bâde-i nâb ile buldu rûh-ı cânân revnak
|